大家好,今天小编关注到一个比较有意思的话题,就是关于古典园林的诗的问题,于是小编就整理了5个相关介绍古典园林的诗的解答,让我们一起看看吧。
园林方面古诗及鉴赏?
《辋川别业》王维
不到东山向一年,归来才及种春田。
雨中草色绿堪染,水上桃花红欲燃。
优娄比丘经论学,伛偻丈人乡里贤。
披衣倒屣且相见,相欢语笑衡门前。
赏析:
从山口进,迎面是“孟城坳”,山谷低地残存古城,坳背山冈叫“华子岗”,山势高峻,林木森森,多青松和秋色树,因而有“飞鸟去不穷,连山复秋色”和“落日松风起”句。背冈面谷,隐处可居,建有辋口庄,于是有“新家孟城口”和“结庐古城下”句。
越过山冈,到了“南岭与北湖,前看复回顾”的背岭面湖的胜处,有文杏馆,“文杏裁为梁,香茅结为宇”,大概是山野茅庐。馆后崇岭高起,岭上多大竹,题名“斤竹岭”。这里“一径通山路”,沿溪而筑,有“明流纡且直,绿筱密复深”句,状其景色。 仿辋川别业 缘溪通往另一区,题名“木兰柴”(木兰花),这里景致幽深,有诗说“苍苍落日时,鸟声乱溪水,缘溪路转深,幽兴何时已。”溪流之源的山冈,跟斤竹岭对峙,叫“茱萸片”,大概因山冈多“结实红且绿,复如花更开”的山茱萸而题名。翻过茱萸片,为一谷地,有“仄径荫宫槐”句,题名“宫槐陌”,“是向欹湖道”。
关于园林的古诗?
1、《满江红·暮春》
宋代:辛弃疾
家住江南,又过了、清明寒食。花径里、一番风雨,一番狼籍。红粉暗随流水去,园林渐觉清阴密。算年年、落尽刺桐花,寒无力。
庭院静,空相忆。无说处,闲愁极。怕流莺乳燕,得知消息。尺素始今何处也,彩云依旧无踪迹。谩教人、羞去上层楼,平芜碧。
2、《于中好·小构园林寂不哗》
清代:纳兰性德
小构园林寂不哗,疏篱曲径仿山家。昼长吟罢风流子,忽听楸枰响碧纱。
添竹石,伴烟霞。拟凭樽酒慰年华。休嗟髀里今生肉,努力春来自种花。
3、《渡湘江》
唐代:杜审言
描述园林的诗句?
园林古今中外都是文人雅士文化交流、休闲***的场所,如下是几句典雅的园林描写的诗句:
1. “园林深处一双鸟,望到南山绿树丛。”——杨万里《秋胡卢山别业寄邺侯谷带方予时韵》
2. “秦淮岸花明昼夜,园林事里弄繁华。”——陈继儒《游月坛扬州》
3. “谁言园林一日游,一时心醉万重愁。”——苏轼《满江红·送孟浩然之广陵》
4. “***菊东篱下,悠然见南山;山气日盈秋,洞庭波涌凉。”——陶渊明《饮酒·其一》
这些诗句借景抒情,描绘了园林中大自然的美景与人文情感,具有浓郁的文化底蕴和诗意美感,富有启迪与情感共通性。
形容园林意境的诗句都有哪些?
形容园林意境的诗句如下:
1、寒山转苍翠,秋水日潺潺。 《长干行》
2、蝉噪林愈静,鸟鸣山更幽。 《山居秋暝》
3、 四面荷花三面柳,一城山色半城湖。刘禹锡《陋室铭》
4、绿竹入幽径,青萝拂行衣。苔痕上阶绿,草色入帘青。王维《竹里馆》
描写苏州园林唯美诗句?
描写苏州园林的唯美诗句有:
“君到姑苏间,人家皆枕河.故宫闲地少,水巷小桥多.”--唐代诗人杜荀鹤 .
人道我居城市里,我疑身在万山中.(元·维则《狮子林即景》)
绝怜人境无车马,信有山林在市城.(明·文徵明《拙政园图咏·若墅堂》)
不知城市有山林,谢公丘壑应无负.(清·徐崧《秋过怀云亭访周雪客调寄踏莎行》.怀云亭即今苏州北半园)
隔断城西市语哗,幽栖绝似野人家.(清·汪琬《再题姜氏艺圃》)
谁谓今日非昔日,端知城市有山林.(清·乾隆《狮子林得句》)
居士高踪何处寻,居然城市有山林.(清·王赓言《游狮子林》)
鸥鸟群嬉,不触不惊;菡萏成列,若将若迎.(蒋堂《北池赋》,北池为唐宋时代苏州官府园林)
到此,以上就是小编对于古典园林的诗的问题就介绍到这了,希望介绍关于古典园林的诗的5点解答对大家有用。