大家好,今天小编关注到一个比较有意思的话题,就是关于中华古典园林古诗的问题,于是小编就整理了3个相关介绍中华古典园林古诗的解答,让我们一起看看吧。
园林方面古诗及鉴赏?
《辋川别业》王维
不到东山向一年,归来才及种春田。
雨中草色绿堪染,水上桃花红欲燃。
优娄比丘经论学,伛偻丈人乡里贤。
披衣倒屣且相见,相欢语笑衡门前。
赏析:
从山口进,迎面是“孟城坳”,山谷低地残存古城,坳背山冈叫“华子岗”,山势高峻,林木森森,多青松和秋色树,因而有“飞鸟去不穷,连山复秋色”和“落日松风起”句。背冈面谷,隐处可居,建有辋口庄,于是有“新家孟城口”和“结庐古城下”句。
越过山冈,到了“南岭与北湖,前看复回顾”的背岭面湖的胜处,有文杏馆,“文杏裁为梁,香茅结为宇”,大概是山野茅庐。馆后崇岭高起,岭上多大竹,题名“斤竹岭”。这里“一径通山路”,沿溪而筑,有“明流纡且直,绿筱密复深”句,状其景色。 仿辋川别业 缘溪通往另一区,题名“木兰柴”(木兰花),这里景致幽深,有诗说“苍苍落日时,鸟声乱溪水,缘溪路转深,幽兴何时已。”溪流之源的山冈,跟斤竹岭对峙,叫“茱萸片”,大概因山冈多“结实红且绿,复如花更开”的山茱萸而题名。翻过茱萸片,为一谷地,有“仄径荫宫槐”句,题名“宫槐陌”,“是向欹湖道”。
园林诗词汇编?
1、清•汪琬《再题姜氏艺圃》 隔断城西市语哗,幽栖绝似野人家。
2、明•文徵明《拙政园图咏•若墅堂》 绝怜人境无车马,信有山林在市城。
3、清•王赓言《游狮子林》 居士高踪何处寻,居然城市有山林。
5、宋•王安石《杭州的聚景园》 绿漪堂前湖水绿,归来正复有荷花。花前若见余杭姥,为道仙人忆酒家。
6、清•曹雪芹 《题大观园》 衔山抱水建来精,多少工夫筑始成。天上人间诸景备,芳园应锡大观名。
7、唐•李端 《题崔端公园林》 上士爱清辉,开门向翠微。抱琴看鹤去,枕石待云归。野坐苔生席,高眠竹挂衣。旧山东望远,惆怅暮花飞。
8、唐•陆畅《题独孤少府园林》 四面青山是四邻,烟霞成伴草成茵。年年洞口桃花发,不记曾经迷几人。
9、唐•韩翃《题张逸人园林》 花源一曲映茅堂,清论闲阶坐夕阳。麈尾手中毛已脱,蟹螯尊上味初香。春深黄口传窥树,雨后青苔散点墙。更道小山宜助赏,呼儿舒簟醉岩芳。
10、宋•欧阳修《渔家傲·正月斗杓初转势》 正月斗杓初转势。金刀剪彩功夫异。称庆高堂欢幼稚。看柳意。偏从东面春风至。十四新蟾圆尚未。楼前乍看红灯试。冰散绿池泉细细。鱼欲戏。园林已是花天气。
关于苏州四大园林的古诗?
君到姑苏间,
人家皆枕河。
故宫闲地少,
水巷小桥多(唐。杜荀鹤)
人道我居城市里,我疑身在万山中。(元·维则《狮子林即景》)
绝怜人境无车马,信有山林在市城。(明·文徵明《拙政园图咏·若墅堂》)
东西南北桥相望,画桥三百映江城
春城三百七十桥,两岸朱楼夹柳条
绿浪东西南北水,红栏三百九十桥
不知城市有山林,谢公丘壑应无负。(清·徐崧《秋过怀云亭访周雪客调寄踏莎行》。怀云亭即今苏州北半园)
非昔日,端知城市有山林。
——清 乾隆《狮子林得句》
释义:谁说今天不比昨天好,才知道这座城市中还有苏州园林的狮子林这个地方。
2、君到姑苏间,人家皆枕河。
故宫闲地少,水巷小桥多。
——唐 杜荀鹤《送人游吴》
姑苏城中屋宇相连,没有什么空地;即使在河汊子上,也架满了小桥。
3、俯水枕石游鱼出听;临流枕石化蝶忘机。
——虎丘花雨亭联4、隔断城西市语哗,幽栖绝似野人家。
到此,以上就是小编对于中华古典园林古诗的问题就介绍到这了,希望介绍关于中华古典园林古诗的3点解答对大家有用。